Tino

Hoi, met Tino hier 

Weten jullie nog? 2 februari 2022? De dag dat ik naar mijn nieuwe thuis ben vertrokken 

Intussen woon ik al 3 jaar bij mijn nieuwe mama. Wat vliegt de tijd als t leuk is!

Ik ben intussen wel echt een oudje geworden  potdoof en goed zien doe ik ook niet meer  ik heb al enkele keren een niercrisis gehad en dan moet ik naar de dokter. En elke dag heb ik mijn medicatie nodig voor mijn hartje want anders krijg ik vocht op mijn longen.

Maar mijn mama zorgt zo goed mogelijk voor mij en ik geniet gewoon van het liggen in de zetel op mama haar schoot onder een goeie warme fleece! Dan snurk ik een heel bos af .

Ik ben ook wel erg blij met mijn broertje Oscaar. Hem is nog jong maar heel rustig en ligt altijd samen met mij in ons mandje als mama niet thuis is.

Ons mama vertrouw ik blindelings en ze mag me altijd knuffelen en oppakken en weet je wat? Ik ben er gek op dat ze me aait. Als haar hand stopt met aaien dan duw ik ne keer om ze terug in gang te zetten 

Ik heb in de bijlage nog enkele leuke foto’s toegevoegd van mijn warme gezinnetje.

Ik hoop voor de andere woefies in t asiel dat ze hun kopje niet laten hangen want ooit vinden ze hun forever home!

Alvast een lekje en pootje van Tino!