
Wij wilden graag een hondje en ik mama van het gezin het liefst een poedeltje. Daar stond hij dan op de site van het asiel. Een wit poedeltje met de naam Armani 11 jaar oud. Ja best oud voor een hondje maar ja wie wil deze nog denk je dan. Ik had mail contact gehad met Jos over Armani. ( Mijn man wist nog van niks) Ik kom thuis van mij werk en vertelde hem dat wij naar Genk moesten omdat ik een afspraak had gemaakt. 

Mijn man er niet mee eens omdat Armani al op leeftijd is en volgens hem wij dan volgende week weer in het honden crematorium zouden staan met verdriet. Uiteindelijk mijn man en kinderen toch meegegaan. Wij kregen eerst een gesprek met Jos zodat wij allemaal achter de adoptie stonden.
Na het gesprek werd Armani erbij gehaald daar kwam Jos met een wit bolletje met zwarte kraaloogjes die wijd open stonden. Volgens ons had Jos hem iets ingefluisterd want hij ging recht op mijn man af. Wij hebben kennis gemaakt en een paar dagen bedenktijd gehad. Wij waren Genk nog niet uit en het gesprek ging natuurlijk over Armani. Bel maar direct op zei mijn man wij gaan hem ophalen. Een paar dagen later zijn wij met goed gevulde tassen ( dekens, hondenkoekjes, speelgoed voor de andere hondjes ) terug naar Genk gereden om Armani op te halen. De autorit ging super goed. Eenmaal thuis waar een nieuwe mandje stond, speelgoed, snoepjes enz… Je kent het wel. Armani ging in zijn mandje liggen en bleef erin liggen. Wij hebben om de beurt iedere nacht bij Armani geslapen want de schat was bang om alleen te blijven. Na een paar dagen zijn wij eerst bij hem gebleven en dan naar bed gegaan. Het heeft een week of drie, vier geduurd en toen huilde Armani ook in de nacht niet meer. Hij voelde zich steeds meer vertrouwd. Het had even tijd nodig en heel veel geduld en vooral heel veel liefde en wat je dan van zo’n klein hondje terug krijgt is magisch
wat een liefde en dankbaarheid. Armani is omgedoopt naar Teddy is de beste vriend van ons allemaal. Daarom zijn wij ook blij dat wij hem samen zijn gaan halen. Al kunnen wij hem maar een paar jaar een goed leven geven dan hebben wij dat gedaan met een fantastische gevoel. Hij heeft bij ons een gouden mandje met diamanten. Wij laten hem zoals hij is. Het is geen knuffelbeer. Komt alleen naar je toe als hij er zin in heeft.
Hij geeft heel duidelijk aan wat hij wel en niet wil. Als zijn roedel ( het gezin ) thuis is is hij tevreden en blij en danst ( Jaaa hij kan echt dansen) hij de sterren van de hemel. Wij zijn nu 4 maanden verder en Teddy laat steeds meer van zichzelf zien. Het liefste, leukste en knapste poedeltje die er is. Hij is sociaal, netjes en een beleefd hondje. Ook al is hij 11 jaar hij is nog steeds slim en leergierig. Als je er voor kiest om een hondje een gouden mandje te bieden kijk eerst in een asiel er zitten zoveel lieve schatjes te wachten op jou. Je krijgt zoveel liefde ervoor terug 


