Dag allemaal!
Na 2 weken ver is het eerste woord dat ons te binnen schiet: onherkenbaar. Die nerveuse, hevige madam heeft rust gevonden. En veel sneller dan we verwacht hadden. Hierdoor was het rijden en bespringen na ongeveer 8 dagen niet meer aan de orde! Benieuwd of ze dit gedrag nog gaat inzetten.
In huis is ze voor-beel-dig en goedgemanierd. Voorwerpen of geluiden die ze niet kent, worden onderzocht, besnuffeld en geobserveerd. De piepgeluidjes van toestellen is het enige waar ze echt bang voor is. Het gaat al heel wat beter; van willen weglopen naar de verste hoek in de tuin, naar in dezelfde ruimte blijven en op afstand observeren. Ze leert snel en onthoudt goed!
De tuin was eerst onwennig. Ondertussen is ze graag buiten en kan relaxen als de buurhonden niet buiten zijn. Die blijven spannend en voor hoge opwinding zorgen. Met jullie tips wordt hier hard aan gewerkt. Wordt vervolgd!
In het asiel at ze niet goed… 3 keer raden… niks meer van te merken! Niet kieskeurig en alles op!
En bovenop al die geweldigheid is ze lief, correctie: superlief, aanhankelijk en wordt er gefletst om zo snel mogelijk die 2 jaar asiel in te halen!
Ze is speels maar haar kaken zijn ongelooflijk sterk: speelgoedjes die 4 honden hebben overleefd, belanden na 10 seconden Skippy in de vuilbak!
Wandelen doen we enkel in het bos. Om haar zoveel mogelijk positieve ervaringen te geven en haar niet te overladen met teveel nieuwe prikkels. Confrontatie met de buurhonden is voldoende, onvermijdelijk en die ´misbruiken´ we om te trainen.
We oefenden afgelopen weekend een keertje bezoek ontvangen. Haar opspringen kwam naar boven maar weliswaar heel flauw. Na iets om te knagen en te likken, ging ze uiteindelijk op haar zij liggen.
Skippy 2.0, madam is thuis, voor altijd, laat dat duidelijk zijn!
Toch merken we dat veel mensen met vooroordelen zitten omtrent haar ras, alsof we GI Jane in huis gehaald hebben! Enfin, met het nieuwe ´kapsel´ van Karin kan je dat eigenlijk niet ontkennen! Skippy bewijst het tegendeel gelukkig zelf met haar open houding en hoog knuffelgehalte!
Als we zien welke stappen ze overwonnen heeft op deze toch wel korte tijd… wat gaat de toekomst voor haar en ons nog allemaal bieden! Tot de volgende update,
Jos aka Fred & Karin
Veel lekjes en pootjes voor jullie goede zorgen, onvoorwaardelijke liefde en blijvend geloof in een goede afloop,
Jullie Skippy 
Ps wie mag nu naar mijn losloopweide, met het mooiste uitzicht van heel het asiel? Niet dat ik het mis, hoor!