Nala
Dag Selma,
Hier een update van Nala (Karabash).
De eerste 2 dagen was ik niet zo op mijn gemak. Maar ik hield me wel rustig. Alle nieuwe geluiden, nieuwe plaats, een gek vierkant ding waar geluiden uitkomen en mijn baasjes naar kijken 
Ondertussen weet de hele straat dat ik hier woon. Ik laat alleen nog van me horen als ik weer iets nieuws opmerk.
Ondertussen weet de hele straat dat ik hier woon. Ik laat alleen nog van me horen als ik weer iets nieuws opmerk.Die lampenkap is na enkele dagen vervangen door een body. Ik ben veel bezig en vergeet daardoor dat ik wondjes heb.Die zijn trouwens mooi genezen. Gisteren zijn de draadjes eruit gegaan.
Bij het wandelen was ik eerst heel enthousiast naar alles en iedereen die ik tegenkwam. Ondertussen weet ik dat ik niet per se iedereen moet begroeten 
Ik ben op stap geweest met mijn nicht Lucy. Tijdens het wandelen ging het prima! Ik vond het wel minder toen ze binnen bij mijn grootouders de baas wou spelen. Toen hebben ze een rekje tussen ons gezet. Eenmaal buiten hebben we samen lang gespeeld! Ik heb ze af en toe naar eens laten winnen 
De koeien vind ik heel lief. Die krijgen lekjes. Die varkens. Dat weet ik nog niet. Het hielp niet dat ik tegen de elektrische draad zat met mijn snuit 
Toevallig had nonkel Bob mij toen vast. Die vertrouw ik niet meer zo. Ondertussen kan Bob wel binnen maar hij mag toch geen onverwachte bewegingen maken. We bouwen het vertrouwen langzaam terug op met snoepjes.
Toevallig had nonkel Bob mij toen vast. Die vertrouw ik niet meer zo. Ondertussen kan Bob wel binnen maar hij mag toch geen onverwachte bewegingen maken. We bouwen het vertrouwen langzaam terug op met snoepjes.Dinsdag ga ik naar de dermatoloog. Ik heb nu en dan een jeuk aanvalletje. Eens kijken of we daar van af geraken.
Zoals je hoort gaat het hier dus steeds beter mijn baasjes kunnen niet zo goed geloven dat ik zo braaf ben. Ze verwachten nog een addertje onder het gras.
Groetjes,
Nala
