OMG, mijn lieve opvangmensjes, moet je nu wat weten??

Zaterdag begonnen mijn baasjes vanalles in te pakken. Ze vroegen zich nl af of ik ooit de zee had gezien en of ik dat leuk zou vinden… weet ik veel wat de zee is, dus toen zij vertrokken naar Renesse of zoiets, ben ik maar mee in de auto gestapt (alle, ze hebben mij gehoffen, als ik weet dat ze mij bedienen, doe ik zo min mogelijk nog zelf zene!).

En weg waren we: we gingen naar een hotelletje, daar waren veel andere honden in de buurt, dus ik als een echte speurneus mijn kop tegen de grond en gaan met die banaan! Savonds was ik zo moe dat ik zelfs niet meer mee op resto ging, zene, laat mij maar in mijn nestje liggen. De volgende dag mocht ik dan echt naar de zee. Ik kon niet geloven wat ik daar zag: zo veel witte korrels, andere hondjes, blauwe kwallen op die korrels en veel water…. maar dat smaakte wel een beetje vies en ik ben maar alleen met de toppen van mijn tenen erin geweest zene… maar wat was dat plezant: wandelen, rusten, wat knuffelen, nog wat wandelen en dan douchen en veeeeeeeeel slapen. Savonds ben ik dan wel mee op restaurant gegaan, ik was terug wakker en als ik daar mee naar ga, dan krijg ik altijd een stiekem stukje vlees onder de tafel

Vandaag nog even terug naar een ander strand geweest, ook daar weer veel hondjes en raar water, maar ik wilde duidelijk nog niet naar huis.