Dag Jos en Selma,

Ten eerste mijn excuus voor de verlate reactie. De carnaval heeft me afgelopen weken in de greep gehad.

Hoe is het met Lucky? Lucky is inmiddels onderdeel van ons gezin en niet meer weg te denken. Onze acrobaat springt met eenvoud op de bank (meestal als we weg zijn), ondanks de barricade. Hij blaft nog steeds naar andere mensen en fietsers, maar langzaam leert hij hiermee omgaan. Ook thuis als we bezoek krijgen, blijkt het oplossing die we bij Tommy hadden ook te werken. lucky negeren en gaan zitten werkt perfect.

Lopen aan de riem gaat prima en hij luistert dan goed, maar ja het blijft een puber en soms denk hij er anders over. Spelen met is een bal is niets voor Lucky, knuffels of een stuk hout slopen is zijn favoriete bezigheid. Af en toe spelen met ons en dan vooral (zachtjes) bijten vindt hij ook leuk, maar laten we niet altijd toe.

Hem alleen laten is soms een loterij, de ene keer gaat het beter als de andere keer, maar ook hierin zien we vorderingen. Soms komen we thuis en dan is er wat gesloopt, gelukkig nog geen grote of kostbare dingen en meestal in de buurt van de deur. Dus soms een stapje vooruit en soms een stapje achteruit. Kom je dan weer thuis is hij “wild” enthousiast. Binnenkort gaan we met hem oefenen om bij het oppas (ouders van Cindy) te blijven slapen, zodat we eind april een weekje weg kunnen. In de zomer gaat hij lekker mee op vakantie.

Afgelopen week had hij een oorontsteking, maar die na een bezoek aan de dierenarts prima genezen. Morgen even terug ter controle.

Zoals ik al begon we zijn super blij met Lucky en nogmaals dank dat wij Lucky mochten meenemen.

Groeten,