Hallo Jos en Selma, jullie hebben er even op moeten wachten! Maar hier alvast een verslagje van Loeki zijn eerste dagen en weken:
Het is een zalig manneke uiteraard. En rustig natuurlijk ook door zijn leeftijd… De eerste dagen hier was zowel voor hem als voor ons wennen. De eerste nachten heb ik hem beneden in een bench laten slapen, maar dat vond hij (en mijn dochter) maar niks.
Nu slaapt hij ’s nachts op haar bed, ook als ze niet thuis is en dat vindt hij geweldig!
Eten was de eerste dagen niet ok, en daar was ik niet gerust in. Ik ben gewend aan grote eters, zowel mijn katten zijn schrokoppen (al is er maar eentje echt te dik, ze weegt rond 5kg) en onze andere hond Loesje is een labrador; dat zegt genoeg, haar eten moet ik echt afwegen.
Met Loeki hebben we de eerste dagen dus vanalles geprobeerd, na de 3de dag had het manneke er even genoeg van, ik denk dat zijn darmpjes overhoop lagen. En de 4de dag zijn we dan heel rustig verder gegaan met enkel Cesar (tja…) en de droge hondenbrokjes van ons overleden cavaliertje. Nu doet Loeki het heel goed, hij eet genoeg maar ook niet teveel. Wel jammer, fruit en groenten kent hij niet – je doet hem geen plezier met een klein stukje appel als ‘snoep’.
Ondertussen is Loeki ook al getrimd: de sportieve look (haha) – al moet ik zeggen dat ik ocharme het een beetje overschat heb, hij bibbert nu helemaal als hij buitenkomt. Dus tot grote vreugde van mijn dochter hebben we hem een fleecejasje gekocht.
Wandelen vindt hij leuk, het hoeft niet zo uitgebreid als de wandelingen met onze labrador voor hem, maar dat hoeft ook niet.
Het enige waar we zeker nog op moeten letten en ik denk dat dit ook wel met de winterperiode te maken heeft: Loeki heeft al enkele plasjes (vandaag ook een kakje) binnen gedaan. Ik vermoed dat hij het te koud vind om naar buiten te gaan daarvoor, want wie thuis is; laat honden en katten genoeg buiten.
Maar met Loeki is het beter om hem naast de wandeling een aantal keer per dag echt in het hoekje van de tuin te zetten (en die tuin is groot, je hebt de foto’s gezien hé @Jos Jongen) en hem dan zelf terug te laten wandelen. Dan doet hij wel vanzelf zijn behoeftes, denk ik. Nu, van zodra de winter voorbij is, zelfs lang voordat het zomer is, staan hier de schuifdeuren open – zeker dan gaat het wellicht geen probleem meer zijn om hem buiten te krijgen.
Het is een geweldig hondje. Zo jammer dat zo’n hondje moet worden afgestaan als iemand naar een bejaardentehuis gaat, de tijd moet nog komen dat een bejaardentehuis dat gewoon voorziet: dat je huisdiertje mee mag
Heel veel liefs en misschien tot binnenkort, op een activiteit van jullie dierenasiel of zo!
Dikke kus van ons (merci ook nog eens voor de actieve zoektocht, Jos) en pootje van Loeki xx