Dag Jos en Selma
Precies een week geleden hebben wij (E)Lina geadopteerd. Weliswaar pas na jouw perfect voorbereide spreekbeurt natuurlijk. Wel, hier is de onze, speciaal voor jullie.
We wisten dat Lina een bang hondje was en gingen haar dus ook alles stapje voor stapje laten ontdekken. We hebben veel plaats en geduld en momenteel ook nog eens veel tijd. #dievanhetonderwijs
Maar Lina is zo nieuwsgierig. Alles wil ze zien en leren kennen. Alles op haar tempo … maar haar eigen tempo ligt veel hoger dan gedacht. Ze is al op plaatsen in huis en in de tuin geweest waarvan Sky niet eens wist dat ze bestonden.
En ze luistert ook naar ons. Als ze de trap op gaat of het tuinhuis in wil, dan zeggen we wat kordater ‘nee’ en dan gaat ze ook terug achteruit. Vervolgens belonen we haar weer met een zacht stemmetje en dan komt ze ook gewoon weer bij ons voor een knuffel. In de zetel legt ze meer en meer haar pootje of haar kopje op onze schoot. Echt een schatje!
Ongelofelijk hoe snel zij alles oppikt! Waar we nu al staan, dat hadden we eigenlijk pas over een paar weekjes verwacht.
We noemen haar vaak kwispel, want dat staartje gaat zo schattig op en af van enthousiame. Bijvoorbeeld als er iemand van ons opstaat of binnenkomt en al zeker als we haar harnas en de riem vastnemen. Dan staat ze direct naast ons. Ze is zot van onze avondwandeling. Andere wandelaars en fietsers hebben ons ook al gepasseerd. Dan kijkt ze wel eerst even bedenkelijk en zoekt haar veiligheid wat dichter bij ons of bij Sky.
Ze snuffelt ook veel meer dan Sky, maar het is dan ook een jachthond, hè. Zo heeft ze bij haar eerste kennismaking met onze tuin ook lang aan de kippenweide gestaan. Maar toen ze door had dat ze er toch niet bij kon, is haar interesse in de kipjes weg.
Natuurlijk keek ze thuis ook even op bij het eerste gebruik van de koffiezet, dampkap, microgolf, stofzuiger, emmer water, aftrekker, bel, poort, parasol, heggenschaar, tuinslang, pingpongtafel, snookertafel, jacuzzi, …
Maar als ze dan ziet dat wij en Sky dat allemaal normaal vinden, dan is ’t ook oké voor haar. Sterker nog, vanaf dan is er heel veel nieuwsgierigheid bij haar en wil ze het allemaal voorzichtig van korterbij aanschouwen en besnuffelen.
Ze heeft in elke ruimte haar veilig plekje (een zetel, kussen of mat) waar ze indien nodig gebruik van maakt. Meestal om dutjes te doen, maar bij bezoek ook als bescherming. We zeggen dan ook: negeer de hond en ga er zeker niet naartoe. Met als gevolg dat Lina (nieuwgierig als ze is) na een tijdje zelf korter naar het bezoek toekomt. Bij oma/opa en bompa komt ze zelfs al heel dichtbij.
Lina is zo een lieveke. Ze doet letterlijk en figuurlijk geen kat kwaad. Eén van onze twee katten heeft nog wat meer tijd nodig om aan haar te wennen. Die maakt vaak nog een boog om Lina heen. Maar toch zien we Blue bij momenten ook dichter durven komen. Zara, de andere kat ligt al gewoon ontspannen in de zetel en Lina laat haar dan ook rustig liggen. In de tuin durft ze er heel soms eens achter jagen. Eigenlijk wil Lina gewoon spelen, maar dat snappen de katten nog niet.
Soms overdag, maar meestal tegen de avond krijgt Lina plots haar speelmomentje en speelt ze tikkertje in de tuin met Sky. Echt mooi om te zien!
En helaas voor Sky maar qua snelheid moet ze in Lina haar meerdere erkennen. Ja ja, dat jong veulen houdt ons wit paard jong!
Qua eten is ze dezelfde slokop als Sky. Hun bakjes zijn dus even snel leeg! Lina likt daarna dat van Sky voor alle zekerheid ook nog eens na en Sky laat dat gewoon toe. Als Sky op een bijtstok aan ’t knabbelen is, dan gromt ze wel als Lina of één van de katten te dicht komen, maar dan draait Lina zich ook terug om. De twee honden luisteren echt wel naar elkaar. En ze aanvaarden elkaar perfect. Meestal zijn ze ook in dezelfde ruimte en liggen ze samen, maar soms ook niet.
In haar eigen bench heeft Lina nog niet gelegen. Ons Klein Duimpje heeft er wel al telkens haar vleesjes gevonden, die we er ‘als surprise’ in legden. En zo heeft ze de bench ook al een paar keer goed besnuffeld. In die van Sky heeft ze wel al op een knook liggen zabberen.
Slapen doet Lina als Doornroosje. De eerste nachten sliep ze op haar zeteltje in de living. Maar gisterenavond nestelde ze zich gezelllig in de bench van Sky. Sky lag eerst nog op de mat, maar even later ging ze zoals elke avond ook haar bench in. Erik heeft net zoals de eerste nachten voor alle zekerheid in de living geslapen, maar dat bleek eigenlijk helemaal niet nodig te zijn. Ze zijn gezellig samen blijven liggen.
We leren Lina nog geen trucjes als pootje, zit, draai, rol, … Dat laten we voor onze oudste dochter, de grootste dierenvriend hier in huis. Degene die jou het voorbije jaar ook gecontacteerd heeft om bij jullie met de honden te mogen komen helpen. Helaas was ze nog net te jong en dan heeft ze in april wel als vrijwilliger in Ecuador in het Yanacocha Animal Rescue Centre gewerkt. Nu werkt ze als au pair in Zuid-Frankrijk. Maar door Lina kijkt ze er ondertussen wel heel erg naar uit om op 17 augustus terug bij ons te zijn. Haar universiteit begint pas eind september, dus ook zij heeft nog heel veel tijd om een band met Lina op te bouwen.
We hebben Lina nog niet alleen gelaten. We hebben er voor gezorgd dat er steeds iemand thuis aanwezig was en de eerste dagen volgde Lina ons ook overal. Ondertussen is ze soms wel al alleen in de tuin, terwijl wij binnen bezig zijn. Ze kan ook al rustig beneden blijven, terwijl wij boven zijn.
In de zetel in de veranda ligt ze het allerliefst, als een koningin. Daar heeft ze rust en tegelijkertijd heeft ze er een overzicht over de keuken, de living en de tuin. Want ze is toch graag bij ons in de buurt.
En als we in de tuin werken of in de keuken bezig zijn, dan komt ze er ook bij, niet om als Assepoester te helpen, wel uit nieuwsgierigheid.
En voor je denkt dat onze spreekbeurt op een sprookje begint te lijken … en dat er echt niets misgaat … Jawel, toch wel. Lina heeft af en toe haar behoefte in huis gedaan. Nochtans gaat ze meer dan voldoende naar buiten. Dit gaan we eerst nog even aanzien. Voorlopig kuisen we het gewoon op. Het was op een week tijd ook ‘maar’ 3x pipi en 2x kaka. En voor dat laatste denken we de oplossing gevonden te hebben. Ze doet haar grote behoefte blijkbaar direct na haar eten. Dus vanmorgen was dat dan ook mooi in de tuin.
Kort samengevat. Voor ons is dit een verhaal dat al als een supermooi sprookje begon. Lina zal zonder twijfel ook lang en gelukkig bij ons mogen leven. Onze sprookjesprinses stelt het dus zeer goed en we zijn er zeker van dat ze bij ons haar gouden mandje gevonden heeft.
