Goeiemorgen,

Ik had een aantal dagen terug een gemiste oproep van jullie.  Ik heb jullie nog niet kunnen terugbellen, waarvoor mijn excuses.  Jullie zijn bereikbaar tussen 15u en 18u en deze week was ik toen niet bereikbaar…  Maar ik bel jullie volgende woensdag wel op.

Jullie vroegen me hoe het met Katya gaat.

Wel… Katya is niet langer Katya, maar Milka.  De kinderen hebben de hele weg van het asiel naar huis namen gezegd in de wagen.  Alhoewel ze constant aan het vleien was, reageerde ze niet, tot … Milka.

De naam werd gekozen omdat ze mooie bruine vlekjes heeft die doen denken aan lekkere chocolade.  En ja, ze is zo lief dat we haar wel kunnen opeten…

Milka is Milka en ze heeft natuurlijk haar positieve, maar ook negatieve puntjes, net zoals elk ander hondje.  Maar laat me duidelijk voorop stellen: ze is nu een volwaardig gezinslid, met al haar kantjes, leuk en minder leuk!

Er waren geen problemen met haar nieuwe omgeving.  Het is hier dan ook vrij rustig, ze is in een huiselijke sfeer.  Als gezin hebben we het allen stuk voor stuk wel gezellig druk, maar het is een repetitief schema, dus dat is ze al gewoon.

We hebben al wat bezoek gehad, vooral geïnteresseerden in onze Milka.  Ze heeft geen enkele keer angst vertoond, integendeel.  Net als Happy staat ze kwispelend te wachten aan de deur als er iemand op onze oprit stopt.  De verwelkoming is duidelijk en als ze de kans ziet, dan zit daar een likje in voor onze bezoeker (al kan ik me voorstellen dat niet iedereen dat graag heeft).  Er werden werken bij ons uitgevoerd en ’s middags vond ze het best interessant om kennis te nemen met de schrijnwerker .  De voltallige familie is de revue gepasseerd en het klikte meteen met iedereen, man, vrouw, kind…  Een afzonderlijke ruimte heeft ze niet nodig, ze wil er ook niet in, ze wil duidelijk bij ons zijn en dat mag ze.

Ze wil wel in haar afzonderlijke ruimte om te eten en dat moet ook.  Niet omdat ze dan agressief wordt of beschermend over haar voeding, wel omdat Happy zich dan stelt…  Ongelofelijk maar waar, we betrapten onze poes Loes en Milka samen etend uit één en dezelfde voedingsbak in de garage.  Milka deed haar niets.  Wel vindt Milka het uiteraard fijn om eens te piepen in Loes haar etensbakje als die van haar op is…

’s Nachts zitten we wel nog met het probleem dat ze nog steeds niet proper is.  Ik hoop dat dit nog goed komt, want zo opstaan ’s morgens is niet zo leuk.

We hebben ook een camera geplaatst in huis.  Madame is nogal actief ’s nachts: eerst het volledige aanrecht afspeuren naar restjes, dan eens rond de tafel wandelen en dan nog eens rond het aanrecht en zo terug naar tafel en hop, erop.  Ons tafelblad is vol krassen, nu weten we hoe dat komt.  Idem voor ons aanrecht.  We hadden in juli onze nieuwe meubelen verkregen.  Het zijn meubelen in hout en gelukkig had ik de reactie van er een glazen blad op te leggen ter bescherming.  Dat glazen blad hebben we zelf afzonderlijk besteld en was helemaal niet zo duur, dus oef…  Ons keukenblad is een ander verhaal, maar bon…  We weten al langer dat honden geld kosten en dan heb ik het niet enkel over voeding en verzorging .

Er staat een hekje, zodat onze honden overdag niet in de living kunnen en bijgevolg ook niet in de zetel.  Tja, daar heeft zij geen last mee, een stoel dichtbij en hup ze springt erover.  Ze wentelt zich parmantig in de zetel, maar dat is voor ons nooit zichtbaar want als ze ons de trap hoort afkomen springt ze er vlug uit…  Ondeugende meid.  En onze Happy heeft dat nu natuurlijk ook door.  We zullen toch nog kijken voor een oplossing hiervoor.  Ze mogen heel veel en overal bij, maar de zetels zijn van ons…

Tja, ons behang hang ook vol bloed en dat krijg ik niet meer weg.  Ik had zelf nieuw behang aan de muur aangebracht in het voorjaar, nog niet zo lang geleden dus.  Ik heb niet echt op een euro gekeken omdat ik vond dat ik wel recht had op iets moois gezien ik alles zelf deed en zo al wat uitspaarde.  Helaas pindakaas, ze was ongesteld en ging om de een of andere onverklaarbare reden graag dicht bij de muur staan of ertegen…  Dat wordt opnieuw behangen.  Een geluk dat ik dat graag doe, al was ik dat helemaal niet van plan nu en was ik, na heel wat werken, wel aan een beetje rust toe….  Ze wordt gesteriliseerd in april, dus dat komt goed.

Voor de rest kan ik alleen maar positief zijn.  Een uiterst lieve madame, die heel wat aandacht nodig heeft, maar ook zelf heel veel liefde toont.  Ze wil constant bij ons zijn (vooral in de keuken), zowel bij Wietze, Vic, Lisa als ikzelf.

Wandelen gaat ook prima, ik stuur binnenkort een aantal foto’s door.  Ik nam tot nu nog geen foto’s tijdens het wandelen, maar daar breng ik verandering in.  En ik wou ook foto’s doorsturen van Milka in onze tuin, maar als ze me ziet, dan komt ze veel te dicht bij…  Het resultaat van de fotosessie is dat ze er nooit mooi op staat, ah ja, haar neus, of een oor of in een rare houding, gewoon van te dichtbij te komen.  Ik zal moeten buiten sluipen en opnieuw proberen.  Hou jullie mailbox in de gaten, ik stuur er eerstdaags zeker door.

Wees gerust, dit is een prefecte match!

Groetjes van ons allen!