Bij deze zouden we graag een update geven over Jin, die nu een kleine 6-tal weken bij ons is.

Het gaat echt super goed met Jin! Na de eerste 24u (waarin hij nog best wel zenuwachtig was) lag hij al op zijn rug te chillen in de zetel, zonder enige zorg in de wereld.

Sindsdien is hij echt voor 90% van de dag een super lieve, rustige knuffelbeer. Hij heeft wel een hyperactief uurtje per dag, maar na een goede snuffelwandeling of ravotten in de tuin (vooral trekkertje spelen met een dik touw is zijn favoriet!) ligt hij weer gezellig mee op de zetel. Als we nog niet genoeg met hem hebben gespeeld zal hij het ook wel laten weten.

Wandelen gaat ook heel goed, en ondanks zijn leeftijd heeft hij zelfs na een wandeling van 9km nog energie genoeg. Het is pas na 20u ’s avonds dat hij zelf doorheeft dat hij al een dagje ouder is.

Als hij aan de lijn loopt, kan hij rustig voorbij andere honden wandelen zonder hen al te veel aandacht te geven. Als de andere hond dan toch wil snuffelen zal hij naar een mannetje wel een keer van zich af blaffen, maar naar de vrouwtjes is hij iets té vriendelijk, de oude deugniet. Ook ondanks dat hij een retriever is, is hij absoluut geen zwemmer, verder dan pootje baden is niet aan hem besteed. Als je een speeltje in het water gooit zal hij het wel gaan halen, maar niet met heel veel goesting. Hij zal zijn speeltje daarna wel braaf tot het einde van de wandeling helemaal zelf dragen.

Hij kent ook alle commando’s en luistert super goed. Ook zijn soms obsessieve gedrag en blaffen is makkelijk om te vormen in braaf gedag met simpele commando’s (‘zit’ of ‘op de plaats’ werkt bijna altijd om hem te kalmeren). Ook pootjes geven in ruil voor koekjes kan hij als de beste.

Daarnaast, in de auto springen, trappen op- en aflopen, lawaai is allemaal oke voor hem, hij heeft absoluut nergens schrik van. Zolang hij maar genoeg aandacht krijgt op een dag is alles goed!

Enkel het helemaal alleen thuis blijven is nog een beetje spannend, de eerste 2 keer was hij de hele tijd door huis aan het lopen en aan het blaffen om ons te zoeken, maar elke keer gaat het een beetje beter. De 3e en 4e keer is hij grotendeels rustig gebleven. Ook alleen slapen was in het begin een beetje te spannend, maar de eerste week heeft een van ons telkens gezellig bij hem beneden op de zetel geslapen. Hij wil ’s nachts ook gewoon weten dat we nog in de buurt zijn, daarom slaapt hij sindsdien vaak boven in de badkamer of de kantoorruimte naast onze slaapkamer.

Bijgevoegd nog een paar foto’s 😉

Met vriendelijke groetjes,

Bert en Annick