Atti is een echt pateeke. Ondertussen is ze een volwassen dame van 2 1/2 jaar oud en meer dan 25 kg zwaar. Haar beide knieën zijn geopereerd en ze is goed hersteld. Atti is heel atletisch en sterk. We zijn met haar naar de snuffeltuin bij BK9 geweest en daar heeft ze een heel intelligente kant van zichzelf laten zien. Ze is heel dapper, en neemt zelfstandig beslissingen die in de eerste maanden bij ons absoluut niet mogelijk waren. Atti draaft veerkrachtig door de dagen, houdt van eender welke vorm van beweging: zwemmen, samen met mij in de Plas, of bij het waterhof, wandelen hier dichtbij of in de Ardennen, en snuffel en speurwerk. Wij moeten actief blijven en haar voldoende uitdaging bieden. Aan de andere kant, en dat zie je ook op de foto’s, heeft ze rust gevonden. Ze luiert en slaapt veel. Liefst op een plek (bijvoorbeeld op mijn hoofdkussen) in de zon of tussen de konijnen in. De konijnen hangen bij Atti rond, wassen haar, en Atti is welkom bij hen in de tent. Atti is nog steeds energiek als mensen binnen komen, maar ze loopt er niet meer over. Kleine kinderen is echt moeilijk voor haar, ze heeft het effect van een bowlingbal tussen kegels… . Bij oudere en kwetsbare mensen kan ze zich goed controleren, en ze weet dat ze nu beloond wordt en even pauze moet nemen vooraleer mensen te begroeten. Haar enthousiasme naar mensen is echter niet in te tomen; Atti is werkelijk altijd vrolijk. Ze blijft een grondige hekel hebben aan alleen zijn, maar ze kan ondertussen een paar uur gecontroleerd alleen thuis zijn, zonder dat er iets afgebroken wordt. Het programma werd samen met Ann V opgebouwd en heeft een mooi resultaat opgeleverd. De konijnen houden haar gezelschap en ze kan zich al neerleggen in haar mand. Zij vindt de situatie dat wij nu meer dan ooit veel thuis zijn, niet meer als normaal en ik vermoed dat ze dit graag als standaard voor de rest van haar leven zou willen behouden. Gelukkig kan ze vaak mee, en is er een optie om haar mee kamperen te nemen. Atti is niet/ slecht gesocialiseerd en bijgevolg geen vriendelijke hond naar andere honden toe. Maar goed… als we ervaring hebben met “iets”, dan is het met “dat” – dus we weten wat te doen. Als 3rde stafford madam die bij ons leeft, na Ayla en Bente, heeft Atti ook weer helemaal een plek in ons hart veroverd. Ze is hier helemaal thuis. Dank voor de match!
heel veel warme knuffels van ons!
tot binnenkort
Greet & Allan