Dag Jos en team,

Graag geven wij jullie een update over Naoko (die nu toch al een tweetal maand als Aiko door het leven gaat).

Al van in het begin was Aiko een rustige, lieve meid.

Op vele vlakken is het een plezier om in huis te hebben: ze bijt niets stuk, heeft nog geen ongelukjes gehad en ook blaffen is niet aan haar besteed. Op die 2 maand hebben we haar zowaar nog maar 1 keer gehoord!

’s Morgens staat (of ligt) ze altijd klaar om ons met een kwispel en wat likjes te verwelkomen.

Wanneer er bezoek komt, is ze enthousiast maar over het algemeen nog steeds rustig.

Door de huidige omstandigheden (thuiswerk) is ze niet vaak alleen thuis, maar de dagen die ze al alleen heeft gezeten, leken geen probleem te vormen.

Eens ze in de tuin komt, verandert ze in een ware speelvogel. Apporteren en touwtrekken vindt ze heerlijk, maar ze zal ook duidelijk aangeven wanneer ze er genoeg van heeft. Dan gaat ze haar balletje begraven en is ze er klaar mee.

Enkele weken terug merkten we dat ze zich anders begon te gedragen en na 2 bezoekjes aan de dierenarts bleek dat ze een baarmoederonsteking had. Er moest snel gehandeld worden en op aanraden van de dierenarts werd haar baarmoeder er diezelfde dag nog uitgehaald (sterilisatie). Na een weekje was ze gelukkig weer de oude en ook nu nog lijkt er elke dag meer leven in te komen. Ze begint zich duidelijk thuis te voelen 🙂

Wanneer we gaan wandelen en we passeren mensen, zijn de 2 standaard zaken die we te horen krijgen: “wat een mooie hond” en “nog een jong beestje zeker?”. Je ziet inderdaad dat ze vol energie zit en ze lijkt helemaal geen last te hebben van haar (zwakkere) achterhand.

We zijn heel blij met onze ‘match’ en zouden haar al niet meer kunnen missen!

Dank jullie wel voor alle goede zorgen 🙂

Als bijlage nog wat foto’s en filmpjes.