Pommy
Kan met andere honden: Ja, eventueel een stabiele reu
Kan met katten: ?
Kan op een appartement: nee, huis met een tuin
Kan met kinderen: ja, kinderen vanaf 16 jaar
Pommy woonde bij een vader met diens zoon, tot het duidelijk werd dat zoonlief allergisch was voor honden, dus werd Pommy doorgegeven. Maar toen deze persoon na enkele maanden later verhuisde bleek Pommy niet welkom te zijn op het nieuwe adres. Ze werd verbannen naar een buitenhok, waar ze moest wachten tot ze kon worden opgevangen door ons asiel. Pommy is een moeilijke eter, was mede daardoor te mager, had vlooien, te lange nagels en enkele tepeltumoren. Naast een ondermaatse verzorging kende ze ook weinig stabiliteit in haar leven. Dit verklaart grotendeels haar angstig gedrag bij binnenkomst in het asiel.
Gelukkig weten we hier uit ervaring hoe we best omgaan met verwaarloosde en timide hondjes als Pommy. Te beginnen met een goede verzorging om tegemoet te komen aan al haar lichamelijke tekortkomingen, maar ook om te ontdekken wat haar kan helpen om regelmatig te eten. En natuurlijk een cocktail van veel liefde, geduld en lekkere presentjes zorgde er al snel voor dat Pommy openbloeide. Waar Pommy in het begin volledig verstarde en zelfs in vluchtmodus ging als we haar naar haar weide wilden begeleiden, loopt ze intussen vlotjes mee. Ze durft nu zelfs al een beetje te treuzelen om zo de vrijwilligers ‘op te voeden’ en stiekem hun snoepjes uit hun zakken te ontfutselen. Superslim toch?
Pientere Pommy wordt alsmaar opener in haar gedrag. Ze durft al beter een ruimte te onderzoeken, snuffelt grondig al het lekkers uit een snuffelmat en komt gewillig tegen je aanleunen om contact te maken met mensen die ze vertrouwt. Wie begint met aaien en even stopt mag meteen een aanmoediging verwachten om verder te aaien. Die aanmoediging evolueert van ‘jammeren’ naar ‘zich tegen je aanduwen’ tot ‘krabben met het pootje’. Duidelijk ook een onderdeel van haar opleiding ‘hoe voed ik mijn toekomstige baasje op’. Hierin moet ze wel begeleid worden dat het ook oké is om zelf dingen te doen en rust te vinden want dit vindt Pommy nog moeilijk. Daarnaast kan ze vocaal zijn wanneer ze alleen wordt gelaten en dan komt de Husky met momenten in haar naar boven.
Wat Pommy echt nodig heeft is veel steun en begeleiding. Steun die ze meestal bij je komt vragen als ze nieuwe voorwerpen ziet, nieuwe geluiden hoort, als ze nerveus rondloopt en zichzelf geen houding weet te geven,… Het aandoen van haar halsband en leiband zal nog veel geduld vergen, alsmede het opbouwen van wandelingen en het alleen blijven. Ook geduld bij het stap voor stap ontdekken van alledaagse, huiselijke dingen en van de buitenwereld wordt een taak voor wie dit gevoelige meisje een thuis biedt. Toekomstige adoptanten zijn bij ons meer dan welkom met al hun vragen hierover.
Ben jij zacht van aard en wil je Pommy graag bijstaan bij haar ontdekkingstocht naar nieuwigheden? Woon je in een eerder rustig huis met een tuin, zijn de eventuele kinderen 16 jaar of ouder en zal de hond (zeker in de begin periode) vrijwel niet alleen zijn? Stuur dan een mail naar [email protected] o