Lieve mensen van het Asiel,

Hier spreekt Neo, voorheen bekend als Robbedoes. Ik wil jullie graag laten weten hoe mijn eerste week verlopen is en hoe ik ondertussen mijn nieuwe mensen compleet heb ingepalmd.

Toen ik hier aankwam, moest ik even bijkomen. Niet van de reis, maar van de gezelligheid van al die andere katjes in het asiel. Begrijp me niet verkeerd, ik ben sociaal en zachtaardig, maar ik functioneer het beste als de enige VIP (Very Important Poes) in huis. Hier mag ik de spotlight helemaal voor mezelf claimen, en dat is precies hoe ik het graag zie.

Eten is trouwens een feestje! Zodra ik het geluid van de kast hoor, sta ik direct klaar. Mijn nieuwe mensen hebben al snel ontdekt dat ik een neus heb voor alles wat met eten te maken heeft. Inmiddels weet ik al precies wanneer de etenstijden zijn, al blijf ik alert voor tussendoortjes. Je weet maar nooit wanneer die kast ineens nóg wat lekkers prijsgeeft!

Over slapen gesproken: vanaf nacht één besloot ik dat mijn plek lekker dicht bij de baasjes is. Hoe kun je beter indruk maken dan door gewoon heel knus te doen, toch? Ze lijken er blij mee, dus missie geslaagd.

Wat spelen betreft… tja, dat is een ander verhaal. Ik ben meer een denker dan een doener. Als een speeltje buiten mijn pootbereik ligt, beschouw ik het als een oefening in geduld voor mijn mensen. Ze hebben er tenslotte twee handen voor, toch? Win-win!

Tot slot wil ik jullie, lieve mensen van het asiel, en mijn opvanggezin enorm bedanken. Dankzij jullie goede zorgen heb ik nu een nieuw thuis waar ik helemaal mezelf mag zijn.

Veel liefs en een dikke poot van mij,

 Neo