Dit is Mona een kitten dat gevonden werd heel ziek en mager .
Na een verblijf bij de dierenarts mocht ik als opvangmama Mona bij de dierenarts gaan ophalen. Die eerste blik vergeet ik nooit meer.
Hele grote ogen in een heel klein kopje . Heel freel amper 400gr nam ik haar mee naar huis.
De eerste dagen sliep Monake heel veel en om haar warm te houden droeg ik met haar rond in een slaapzakje. Eten ging heel moeizaam en plots werd ze weer ziek , terug naar de dierenarts waar ze de nodige medicatie kreeg en ook vitamine .En plots deed ze het veel beter , ze kwam aan in gewicht en af en toe kon ze al eens wat spelen.
Met haar oogjes pakte ze iedereen in ook mij als opvangmama. En hoewel ik toch al een aantal nestjes heb gehad en er altijd afstand had van kunnen doen was dat met Mona net wat anders.
De weken verstreken en Mona werd een vrolijke kitten en dan komt het moment dat ze klaar is voor adoptie.
Een telefoontje met het asiel en we kregen een go om haar zelf te adopteren. We zijn nu drie maanden verder en Mona Lisa is een mooi guitig katje geworden.
De andere katten van ons gezin hebben haar leren snoepjes uit de snoepjesbol leren halen en de hond des huizes staat zijn bedje al wel eens af aan onze poppemie.
Mona Lisa hebben we kunnen redden maar er zijn nog zoveel andere die wachten op adoptie.
Toch wil ik de lezers van dit succesverhaal een goede raad geven. Als je een kat hebt laat ze dan steriliseren of castreren zodat er nooit nog kleine Monakes gevonden worden totaal aan hun lot overgelaten. En wil je graag een kitten ga dan langs in het asiel daar zorgen ze ervoor dat de kitten die je adopteert volledig in orde is
