Mila & Ava

Hallo Debbie en Maud,

Hierbij een zomerse groet uit Munstergeleen (NL) van Mila en Ava!

Het gaat supergoed! Beiden genieten de laatste maanden volop van het buitenleven. Mila blijft met haar stevige stappertjes meestal op de grond en komt regelmatig met muizen aansjouwen. Soms zit ze buiten in de vensterbank en kijkt ze naar binnen om te zien wat we aan het doen zijn en trekt ze onze aandacht met miauwen. Of ze ligt uitgebreid op de tuintafel in de zon, maar liever in de wind. Een beetje regen deert haar niet. Ze is een echte struiner.

Ava vangt ook muizen, maar zoekt de prooi soms wat hogerop en loopt dan trots rond met een vogeltje. (Beetje zielig, maar ja, een kat blijft een roofdier…) Ze heeft uitgevonden dat ze ook in de boom kan klimmen en verdwijnt soms helemaal in de kruin met bladeren. Bij de minste regen komt ze gauw binnen en begint dan een heel verhaal te vertellen. Bij teveel zon komt ze ook gauw naar binnen en gaat ze lekker op de koele plekjes liggen.

Gelukkig gaan Mila en Ava ook weer leuk met elkaar om. Ze zoeken elkaar veel op en spelen samen, ook buiten in de tuin! Soms delen ze ook een prooi om mee te spelen.

Je hoort ze soms in hun eigen kattentaal tegen elkaar praten (een soort spingeluid: ‘wrrrr’, Mila hoog en Ava iets lager). Heel schattig, ze begrijpen elkaar prima.

Tegen ons wordt ook heel wat afgebabbeld! Ava is altijd in voor een kletspraatje. Al na één woord tegen haar, begint ze een heel verhaal terug. Ze kan zelfs staan ‘klagen’ als ze op schoot wil en je zit daar net niet goed voor. Als je dan goed gaat zitten, stap ze resoluut op schoot en spint, rolt en knuffelt wat af. Als je op je buik ligt, komt ze op je rug liggen. Echt niet dat je dan op kunt staan. 

Mila is geen schootzitter, maar praat steeds meer en meer en laat zich goed knuffelen. Ze vindt het ook leuk als je met haar stoeit. Dat kan ze ook heel zachtjes, zonder nagels en zonder hard bijten. Ze houdt rekening met dat het baasje geen dikke, beschermende vacht heeft. Als ze iets meer opgaat in het spel en wat ruwer wordt, hoeven we alleen maar te zeggen ‘zachtjes’ en doet ze weer voorzichtig. Best knap!

Het zijn twee lieve beestjes, goede match met elkaar en met ons!

Groetjes!

Edwin, Annika en de twee donderstralen