Vorige week mochten wij bij jullie een tijgerkatje komen ophalen. Ze heette Juna, wij noemen ze gewoon ‘poes’. Poes heeft zich razendsnel aangepast aan haar nieuwe thuis. De eerste uren verstopte ze zich, maar nog diezelfde avond zat ze samen met ons op de bank naar tv te kijken. De ochtend nadien werden we gewekt met getrappel op ons bed: ‘Waar blijven jullie?’

Sindsdien wijkt ze niet meer van onze zijde. Wij werken allebei thuis en poes is altijd in de buurt en altijd alert. Als we in de keuken gaan eten, trippelt ze met ons mee. Als we ’s avonds gaan slapen, hebben we geleerd de deur dicht te trekken. Maar dan nog staat ze minutenlang aan de deur te krabben.

Poes laat zich ook graag knuffelen en oppakken en soms springt ze zomaar op onze schoot. Wij konden ons geen liever beestje wensen. Bedankt!

Sue Somers en Stijn Meuris