Beste,

Ondertussen zijn er al een paar weken verlopen dat we Cesar en Pitu adopteerden bij jullie. Wij mogen gerust zeggen dat het met hun tweetjes zeer goed gaat.

Cesar was de eerste dagen in zijn nieuwe thuis niet te zien. Zijn plekje weggestopt onder de trap was bij het minste zijn toevluchtsoord. Maar stilaan ontdooide hij. Pitu echter ging al de eerst dag op onderzoek uit. Heel voorzichtig ,buik bijna tegen de grond ging ze op onderzoek uit. Keuken, living ,alles ging ze aandachtig besnuffelen. Wij lieten haar maar doen, zodat ze kon aanpassen. Wanneer cesar haar na een tijdje miste (ondertussen een paar dagen verder) schoof hij voorzichtig meter per meter op om te kijken waar Pitu was. Na een tweetal weken liep Cesar dan ook rond ,maar heel schuw, om bij het minste terug weg te lopen. Altijd in een grote boog om ons heen. Nu begon hij zich op zijn hoge troon te nestelen. Dit werd zijn toevluchtsoord. Daar mochten we hem een kort aaitje over zijn hoofd geven.

De laatste weken komt hij miauwen en loopt dan naar zijn troon om daar volop gestreeld en geborsteld te willen worden.

Grappig, want rondlopend houd hij nog een half metertje afstand.

Pitu is dat weer heel aanhankelijk en zoek veel contact. Komt overal liggen waar je bezig bent en tijdens het eten nestelt ze zich steevast op de stoel naast je onder tafel.

Sinds vrijdag  mogen ze buiten in de tuin. Cesar had er al lang zin in . Zat steeds op de vensterbanken naar buiten te kijken.

Maar het was Pitu die als eerst voorzichtig op verkenning ging. Cesar pas een half uur later heel voorzichtig de tuin in.

Hij heeft nu de vrijheid ontdekt en is met moeite binnen te krijgen. Loopt ook al bij de buren de tuin te verkennen.

Maar als ik roep komt hij wel even kijken ,maar laat zich niet verleiden om binnen te komen voor het avond wordt.  Pitu die komt geregeld binnen eens kijken of blijft gewoon uren rustig  binnen liggen.

Eten doen ze beiden na de eerste week zeer goed. Ondanks er op papieren stond dat het moeilijke eters waren.

Ze zijn alle twee zacht van karakter en lief. Zelfs met Cesar op zijn troon kan je alles doen, hij hang dan met zijn hoofd en nek over de rand om toch maar aandacht te krijgen. Zijn veilig plek.

Dus bij deze bedankt voor de twee prachtige lieve katten. Alsook aan de dochter die ze ,spijtig voor haar, weg moest doen.

Warme groet en tot ooit..

Moniek (en Ferdi)