Casper & Poetie

Casper en Poetie kwamen naar het asiel omdat het baasje ging verhuizen. Poetie lijkt misschien oud, want hij heeft geen tandjes meer, maar die zijn getrokken omwille van chronische ontstekingen. Dit is nog bij het baasje gebeurd en er is dan ook niks van te merken. Poetie eet goed en graag. Casper kwam binnen met een kaal buikje, waar hij toch al wel een tijdje mee zat. Kale buikjes zijn altijd alarmbellen en wijst bijna altijd op een blaasontsteking. En ja hoor, Casper had een blaasontsteking en ook blaasgruis. Omdat we Casper en Poetie samen wilden zetten, hebben we ervoor gekozen om Casper hetzelfde voer als Poetie te geven, maar hem elke dag wat speciale pasta te geven ter ondersteuning van de blaas. Ook dit gaat goed.

Casper en Poetie zijn schatjes. Ze kunnen goed met elkaar om. Ze zoeken elkaar op, geven elkaar kopjes en komen zelfs in duo knuffelen. Dat knuffelen moet wel hun favoriete activiteit zijn. Ze houden van mensen en zouden bijna in je kruipen. Het zijn allemansvrienden. Ze kennen geen kinderen, maar gezien hun sociale karakter lijkt ook dit geen probleem. Dit kunnen we altijd bekijken in het asiel zelf. Aangezien deze heren elkaar veel opzoeken, zijn we ook op zoek naar een thuis waar ze allebei naartoe kunnen. Ze zijn gewoon om veel binnen te zitten, maar we merken dat de frisse buitenlucht hun toch ook wel goed doet. Een terras of koer is een minimumvereiste.