Lucy is langzaamaan gewend geraakt aan ons, zo goed zelfs dat we haar druppeltjes cortisone hebben afgebouwd. Dit ging twee weken goed maar ondertussen is ze zich weer fel beginnen krabben waardoor ze weer haar verliest… We vermoeden dat het stress bij haar is in combinatie met een allergie. Ze moet de aandacht delen met ons kindje van 1 jaar en hij is heel actief. Ze blijft liever uit zijn buurt.

Ondertussen zijn we terug gestart met de druppeltjes om haar wel wat rust te geven… ook het spelen met haar hebben we wat opgedreven om terug controle te krijgen over de situatie.

Lucy speelt ondertussen ook buiten in de tuin, enkel verder dan het terras gaat ze momenteel niet, ze is heel schuw en een aanvaring met de kat van de buren heeft er niet veel goed aan gedaan.

Volgende week hebben we ook een check up bij onze dierenarts om ook zeker te zijn.

Er was ook sprake van agressie bij haar vorige baasjes. Dat heeft ze bij ons nog niet gehad, het is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken als ze niet van haar lekkere slaapplaats moet opstaan  ze is heel gehecht aan mij en ik weet zeker dat we de juiste methode nog wel zullen vinden zodat ze zichzelf niet meer kaal plukt.

Samen komen we wel op onze pootjes terecht.

In bijlage nog enkele foto’s van haar.