Afgelopen september werden wij door een vriendin getipt over een hond in het dierenasiel in Genk.

Een Mastino Napoletano, een teefje met de naam Bella.

Op basis van de foto’s , het verhaal en het contact wat daarna met het asiel plaatsvond, is er een eerste kennismaking gepland.

Onder begeleiding en met de nodige tips en tricks verliep de 1e kennismaking goed. Na bedenktijd, omdat wij beiden (samen met asiel) er van overtuigd zijn dat je goed moet nadenken alvorens je overgaat tot een hond in huis te nemen, zijn we het verdere traject ingegaan. Het uiteindelijk doel te komen tot adoptie van Bella.

Na in totaal 5 bezoeken, die steeds succesvoller verliepen hebben wij Bella begin november 2020 geadopteerd en is zij bij ons komen wonen.

Gezien de geschiedenis van Bella was het best voor haar en ons een grote stap.

De reis naar Nederland, want daar wonen wij, was voor Bella moeilijk omdat het reizen in een auto voor haar onbekend was. Aangekomen bij ons huis is Bella voorzichtig op onderzoek uitgegaan.

Alles was nieuw en onbekend, nieuwe geurtjes, andere ruimtes, nieuwe tuin het was best allemaal heel spannend. De gewone dingen waren voor Bella ongewoon. Zo schrok ze van de televisie, de stofzuiger, dweilen was een uitdaging, auto’s op straat etc.

Om de periode van gewenning beter te laten verlopen was een van ons een hele maand thuis. Dit is voor beide partijen heel goed geweest er is snel een vertrouwensband ontstaan.

Bella is een grote hond, we hebben hiervoor wel een andere hond gehad maar dat was een formaat kleiner. Dat was wel even wennen, maar inmiddels zien we zelf niet meer hoe groot ze eigenlijk is, behalve als ze op schoot wil en enthousiast tegen ons aanspringt als zij uitgaat.

Bella heeft een gezondheidsprobleem, ze heeft slechte ogen. Hiervoor zijn we snel voor bij een dierenkliniek terecht zijn gekomen. Inmiddels is Bella geopereerd en gaat het na een wat moeilijke periode, gelukkig,  weer goed met haar.

Het zicht zal niet heel veel beter worden maar we gunnen haar alle kans om de ogen niet slechter te laten worden.

Het feit dat er al een goede band is heeft ons enorm geholpen om door de moeilijke periode na de operatie te komen. Ruim 3 weken met een kap op haar hoofd was niet heel gemakkelijk voor haar.

Bella houdt van knuffelen, spelen met de bal, eten, snurken, rennen over het gras, paraderen over haar terreintje, door het hek naar de buurhond kijken hem uitdagen.

Ze is opgebloeid, zekerder van zichzelf geworden en leert iedere dag weer bij. Stapje voor stapje is Bella de wereld aan het ontdekken.

Uiteraard zijn er ook zaken die altijd onze aandacht nodig hebben, dit is niet alleen ras gerelateerd maar heeft ook alles te maken met de slechte start van haar hondenleven.

Dit is iets waar je heel bewust van moet zijn als je een asielhond adopteert. Deze honden hebben een rugzakje met problemen. Het ene probleem is wel te veranderen andere problemen kunnen blijven.

Wij zijn blij met Bella en hebben ook de indruk dat Bella heel content met ons en bij ons is.

Om het een succesverhaal te laten worden hier wat tips:

  • Denk goed na over adoptie van een asielhond, het vraagt net iets meer van de baasjes dan normaliter;
  • Kijk naar een hond die past bij jou en jouw levensstijl;
  • Neem de tijd om informatie in te winnen over het ras (google er op los), soms helpt het om met een erkende fokker contact op te nemen;
  • Luister goed naar de adviezen die vanuit het asiel gegeven worden, ze hebben ervaring en spreken uit ervaring;
  • Neem de tijd om een band op te bouwen:
  • Geduld wordt beloond;
  • Accepteer de tekortkoming van de hond, want de hond heeft nu eenmaal een slechte start of ervaring gehad in het leven;
  • Koop niet teveel spulletje voorafgaand aan de komst van de hond, je weet pas echt wat de hond leuk vindt als zij er is;
  • Houd rekening met onvoorziene gezondheidsproblemen en de kosten (dit is niet bij alle honden zo, is ook wel rasafhankelijk).