Dag iedereen,

Intussen is Copal ongeveer een maand bij ons dus leek het tijd voor een kleine update.

Omdat er in zijn nieuwe thuis nog zoveel dingen te ontdekken waren, vond Copal de eerste weken maar moeilijk rust. Hij was heel erg alert en stond te allen tijde paraat om op elke beweging en elk geluidje te reageren. Maar inmiddels voelt Copal zich al helemaal thuis en hoewel hij ook nog heel actief kan zijn voor zijn 13-jarige leeftijd, kan hij ook perfect gedurende langere periodes zijn rust nemen. Ik merk dat hij wel gelukkig is en zich thuis voelt.

Met zijn hondenzus Mila wordt de band ook steeds beter. In het begin had Mila het er moeilijk mee om haar eten, speelgoedjes en de aandacht te moeten delen. Ondertussen heeft ze aanvaard dat Copal een deel van het gezin is en respecteert ze zijn ruimte. Ze vinden mekaar ook in hun gezamenlijke hobby’s van wandelen en slapen. Heel af en toe kan er zelfs samen gespeeld worden met een speelgoedje.

Ook met zijn mensenbroer Neyo verloopt alles goed. Copal kan heel goed omgaan met kinderen.

Het alleen blijven in huis zijn we nog aan het opbouwen. Copal kan al perfect 6u alleen thuis blijven. Dit doet hij steeds samen met Mila en ze zijn dan heel braaf. Op de lange dagen gaat hij nog steeds naar mijn ouders, daar zijn ze ook al helemaal voor zijn charmes gevallen.

En wat mezelf betreft heb ik geen enkele spijt dat ik Copal geadopteerd heb. In het begin was is wel wat verbaasd dat Copal nog best actief was voor een 13-jarige hond, maar hij is zo een lieve en brave hond dat ik snel aan hem gehecht ben geraakt. Hij is voor mij echt een deel van het gezin worden.